Śmierć w Dallas

J.D. Robb
Śmierć w Dallas
Tytuł oryginału: New York to Dallas
Data wydania: 03.04.2012
Liczba stron: 424
Cena detaliczna: 34,00 zł
Tłumaczenie: Bogumiła Nawrot

Tym razem śledztwo zmusi Eve Dallas do powrotu do miasta, któremu zawdzięcza swoje nazwisko, i zanurzenia się w koszmarach własnego dzieciństwa…

Kiedy Isaac McQueen, przestępca aresztowany przez Eve, gdy jeszcze chodziła w mundurze, ucieka z więzienia, przyświecają mu tylko dwa cele: po pierwsze, kontynuować to, co przerwał, czyli uprowadzanie młodych ofiar i pozostawianie trwałych śladów na ich ciele i umyśle. A po drugie, zemścić się na kobiecie, która wiele lat temu zmusiła go do zerwania z tym procederem.

Nie piszę numeru, bo według kolejności w cyklu to jest 34 powieść In Death, ale na Forum zostały wliczone te mini-powieści, które na stronie Nory Roberts widnieją osobno Smile

W razie wu niech Administratorka zedytuje!

Hmm... Brzmi dość interesująco Very Happy

Co prawda wątek się powtarza, bo Eve miała już do czynienia z - co najmniej - dwojgiem przestępców, którzy po opuszczeniu murów więzienia(ucieczka/zwolnienie warunkowe) znów weszli jej w drogę i nawet w jednym ze wspomnianych przypadków odwiedziła Dallas, ale mimo to, zapowiedź mnie zaciekawiła.

Mam tylko nadzieję, że autorka podkręci akcję, bo - wstyd się przyznać - ostatniej książki nawet nie szukałam w księgarni Sad

Żal mi było czasu i pieniędzy, po tym jak przewertowałam "Pociąg do śmierci" i zawiodłam się na całej linii Confused

Fakt, seria - jak każda - ma swoje wzloty i upadki, nie ma sensu wymagać od autorki cudów, ale dochodzę do wniosku, że kolejne tomy są jakby... niedopracowane? To chyba najwłaściwsze określenie. Mam wrażenie, że pisarka idzie po najmniejszej linii oporu i przestała wkładać serce w to, co robi. Owszem, seria nadal ma wiernych fanów i dobrze się sprzedaje, ale taka sztuka dla sztuki na dłuższą metę niczego dobrego nie przyniesie. Prawdę powiedziawszy, wolałabym już solidne tomiszcza wydawane średnio co półtorej roku niż karykatury powieści, które ostatnio straszą na mojej półce Evil or Very Mad

hej

Tom Śmierć w Dallas zakupiłam i właśnie skończyłam czytać Very Happy

Uwielbiam całą serie In Death choć przyznam się że mam swoje ulubione tomy i te które troszeczkę mniej przypadły mi do gustu ale ogólnie szaleje za J.D. Robb. Ta część zalicza się do tej pierwszej kategorii hehe... i wracając do tomu... Śmierć w Dallas mnie się spodobała oczywiście ogólna akcja przypomina poprzednie tomy ale to mi zupełnie nie przeszkadza moim zdaniem na tym polega jej urok. Eve dalej prowadzi mrożące krew w żyłach śledztwo i tym razem ściga uciekiniera który oczywiście powinien być zamknięty w celi metr na metr w więzieniu gdzieś w kosmosie Very Happy

Zdradzę że w tym tomie Eve ponownie zmierzy się ze swoją przeszłością i dowie się czegoś o swojej "matce" a może raczej kobiecie która wydała ją na świat... Ten tom w dużej mierze nawiązuje do przeszłości Eve Dallas początków jej kariery w policji kiedy była jeszcze "zieloną" posterunkową choć znając Porucznik Dallas trudno ją sobie taką wyobrazić ... Akcja powieści rozgrywa się w dwóch miastach Nowym Yorku i w większej części w Dallas. Brakowało mi trochę obecności detektyw Peabody i reszty załogi wydziału zabójstw przeczytajcie a dowiecie się dlaczego... no i wspomnę jeszcze o Roarku naszym bożyszczu hehe w tej części Nora znowu dała mu trochę w kość ale jak zwykle on się nie dał choć były chwile... a zresztą może więcej nie zdradzę bo tu zaraz całe streszczenie napisze hehe Ja osobiście polecam mnie się bardzo podobała coś się wyjaśniło i znowu mogłam się przenieść w świat Eve Dallas i Roarka Very Happy

Przeczytałam i muszę przyznać że jestem mile zaskoczona. Ta część jest jedną z najlepszych w całej serii, co prawda moim zdaniem za mało było o tym wątku z matką, ale to tylko taki mały niedosyt. Ogólnie polecam książka dużo lepsza od kilku ostatnich, wzbudziła u mnie apetyt na kilka kolejnych części, które chciałabym przeczytać jak najszybciej. Już nie mogę się doczekać.

p.s. chociaż moją opinią może kierować fakt że w ostatnim czasie miałam możliwość czytać tylko lektury do matury. Wink

Po kilkunastu miesiącach przerwy od Dallas w końcu przeczytałam dwie książki z serii - Śmierć w Dallas i Pociąg do śmierci.
Może kieruje mną niedosyt, bo i ja ostatnio ograniczam się do książek na studia typu "Rozwój systemów klasyfikacji na tle rozwoju piśmiennictwa..." (omg...), ale obydwie wręcz połknęłam w dwie noce. Śmierć w Dalas bardzo mi się podobała, cieszę się że w końcu nawiązano do Eve sprzed lat, w sumie cieszyłabym się również, gdyby Roberts rozpoczęła serię kryminałów z głównym bohaterem Feeneyem Smile

uczącym Eve.
ALE męczy mnie to, że za każdym razem Roarke jest cywilnym konsultantem-rzeczoznawcą czy jakmutambyło, tak jakby Eve sama nie dała rady znaleźć zabójcy ze swoją policyjną ekipą. Dałaby Nora trochę na wstrzymanie, bo skończą się jej pomysły.

Przeczytałam i jestem pod wrażeniem. Wprawdzie nie rozpływałam się nad kunsztem autorskim Robb, jak miało to miejsce kiedy czytałam np. "Dotyk śmierci", "Anioła zemsty" czy "Słodką śmierć", jednakże "gdy się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się ma" - żeby zacytować Roarke'a Very Happy

Czytając charakterystykę Isaaca McQueena i opis jego "działalności" w Nowym Jorku przed laty... Cóż... Gwałciciele i pedofile - nawet stworzeni na potrzeby powieści, wzbudzają we mnie instynktowny odruch wymiotny, niemniej postać McQueena Robb skonstruowała wzorowo.

Zaskoczyło mnie jedynie z jaką łatwością dostał się do apartamentu Eve i Roarke'a - koniec-końców mąż naszej pani porucznik zna się na zabezpieczeniach i tę scenę wyobrażałabym sobie w innych realiach.

I ostatnia kwestia... Reakcja Eve na atak McQueena po prostu mnie DOBIŁA. Zdaję sobie sprawę, co oznaczał dla niej powrót do Dallas i pościg za "człowiekiem"(że się tak wyrażę) przypominającym jej własnego ojca, ale cenię sobie postać Eve Dallas i całą serię "In Death", bo bodaj pierwszy raz w życiu mam możliwość z książki na książkę czytać o kobiecie, która ma niesamowicie silny charakter i która jest pełnoprawną PARTNERKĄ męża, a nie pożal-się-Boże wiecznie uzależnioną od faceta-bohatera sierotką Marysią, którą byle dźwięk przyprawia o palpitacje i prowadzi do omdlenia Evil or Very Mad

Jak dla mnie, Eve - po staremu - powinna podejrzanemu spuścić cięgi, pozbawić przytomności, skuć i zaczekać na ekipę, która odtransportowałaby śmiecia do aresztu. A tak? Jestem wierna serii od lat a w ułamku sekundy jedna scena sprawiła, że prawie cały mój szacunek do autorki wyparował...